آخر به عشق اینکه خودت ضامنم شوی
یک شب به عَمد طعمه ی صیاد میشوم
میلاد سلطان خراسان , غریب الغرباء,معین الضّعفاء و الفقراء
امام رئوف , علی بن موسی الرّضا برهمه ی شما دوستداران اهل بیت مبارک
اگه کسی به امام سلام بده...با توجه به اینکه امام زنده اند... و جواب سلام واجبه و امام ترک واجب نمیکنه... حتما جوابتونو میده...شک نکنید...پس هر موقعی که حالشو داشتین..از هر جایی که هستین...رو به مشهد یا هر امامی سلام بدین... مطمئن باشین جواب میدن....
لازمه ی این اعتقاد اینه که ایمان داشته باشیم امام زنده اند,
یرون مقامی و یسمعون کلامی...(مرا می بینند و صدای مرا می شنوند)
والبته بعضی موقع ها خیلی خواسته های ما به صلاحمون نیست... همین موضوع چندین بار برای من اتفاق افتاده که چیزی رو از خدا خواستم و نشده... و بعدها فهمیدم چقدر به نفعم بود که نشد...پس امیدوار باشین... و توکل کنین... با قلب پاکتون... حتما در درگاه امام رضا (ع) پذیرفته خواهید شد, ان شاء اللّه
1- معرفت و شناخت امام(ع)
کسی که بر چشمه آبی وارد می شود، به اندازه ظرفی که به همراه دارد،
از آن چشمه بهره می گیرد و زائری که به زیارت امام می آید
به اندازه شناخت و معرفتی که دارد، از زیارت خویش سود میبرد.
پس پیش از هر چیز ، سطح شناخت و آگاهی خود را درباره امام بالا ببریم
و قبل از ورود به میهمانی، صاحب خانه،
خصوصیات اخلاقی و رفتاری او و نیز انتظارات و خواسته های وی رابشناسیم.
2- طهارت روحی
یکی از بزرگترین ویژگی های اهل بیت (ع) طهارت و پاکی آنان از هر گناه و کاستی است
و دوست دارند که میهمانان آنان نیز ازگناه پاکیزه باشند.
شایسته است که زائر امام، قبل از ورود به حرم ،
بیشترین سعی خود را برای کسب طهارت و پاکیزگی روحی انجام دهد.
برخی آلودگی های انسان مربوط به سستی در انجام واجبات،
سهل انگاری در نماز و روزه و ارتکاب برخی محرّمات است کهباید به درگاه خدا توبه کرد
و به راستی تصمیم گرفت که گذشته را جبران کرده، در آینده به گناه و آلودگی نزدیک نشود.
بخشی دیگر از آلودگی های انسان مربوط به نادیده گرفتن حقوق دیگران ،
بی احترامی به پدر و مادر، ضایع ساختن حق برادر و خواهر،
قطع ارتباط با خویشاوندان و تصرّف در اموال یتیمانوکودکان وبی اعتنایی به حقوق همسروفرزندان و...است
که توبه از این گونه گناهان – علاوه بر ندامت قلبی و باطنی- به این است که
آن حقوق ضایع شده را در عمل جبران کند وتصمیم بگیردرضایت صاحبان حق را به دست آورد.
3- طهارت جسمی
لباس و بدن پاکیزه، از آداب اعمال عبادی است و چون حرم امامان مکانی است که برای عبادت و بندگی خدا مهّیا شده است و محضر امام، محضر ولی خداست، باید نهایت پاکی و طهارت را رعایتکرد و علاوه بر آن، پیش از ورود به حرم (غسل زیارت) کرد و وضو گرفت.
«غسل» به نیّت پاکی از همه آلودگی ها یی که نیاز به غسل داشته است و ممکن است آن را فراموش کرده باشد و نیز به نیت آمادگی برای زیارت امام و نیایش به درگاه الهی.
4- آمادگی روحی و عاطفی
علاوه بر طهارت جسمی و معنوی، برخی از اعمال، زمینه روحی زائر را برای زیارت آماده می سازد، از آن جمله است کمک به نیازمندان و یاری رساندن به دیگر زائرین. یکی از راه های ایجادآمادگی روحی و معنوی برای کسانی که به صورت گروهی و کاروانی به زیارت می آیند، یاری رساندن به همراهان و فراهم آوردن زمینه آسایش و زیارت برای آنان است. در حالات امام خمینی (ره) نوشته اند که وقتی در دوره جوانی همراه دوستان خود به زیارت حضرت رضا (ع) مشرف شده بودند، وقتی همه با هم به زیارت می رفتند، امام زودتر از دیگران به اتاقمحل سکونت باز می گشت، اتاق را تمیز می کرد و امکانات پذیرایی را فراهم می آورد تا وقتی همراهرن از راه می رسند، با نوشیدن چای و استراحت، خستگی از تن آنان بیرون رود. خدمت بهزائرین و دوستان حضرت رضا (ع) به معنای خدمت به خود آن حضرت است و راه خوبی برای جلب توجه و عنایت خاص آن حضرت است.
5- زیارت و عرض سلام و ارادت
حساس ترین مرحله زیارت، همین مرحله است که زائر پس از رعایت آداب زیارت و کسب طهارت ظاهری و باطنی، با نیتی خالص و به هدف اطاعت از خداوند، به اظهار موّدت و دوستی با اهلبیت پرداخته و در برابر ضریح آن بزرگوار با ادب و احترام ایستاده یا زانو زده است.
دعا، هم می تواند به فارسی باشد و هم به عربی و بهترین دعا، دعاهایی است که از امامان معصوم (ع) و بزرگان روایت شده اشت، مانند زیارت « امین الله » یا « زیارت جامه کبیره» و یا « زیارتمخصوص حضرت رضا (ع) ».
6- نماز به درگاه الهی
پس از قرائت دعا و زیارت امام (ع) ، دو رکعت نماز همانند نماز صبح توصیه شده است. نماز، تنها برای عبادت خداوند و تقرب به سوی اوست، امّا ثواب آن به پیشگاه امام (ع) هدیه می گردد.
7- دعا و نیایش به پیشگاه پروردگار
در روایات چنین آمده است که دعا و راز و نیاز با خداوند و در خواست حاجت های خود از پیشگاه پروردگار ، مغز و روح عبادت است. پس از زیارت و نماز،فضای ذهنی زائر برای درخواستحاجت های خود از خداوند کاملاً آماده است.در محضر امام و فضای معنوی حرم و پس از آمادگی های روحی و معنوی، باید دست ها را به سوی آسمان _ محل نزول رحمت الهی _ بلند کرد و به گونه ای که برای دیگران مزاحمت ایجادنشود، باید یکایک درخواست های خود را به ساحت خدای یگانه و امام معصوم (ع) عرضه داشت؛ چرا که زمینه برای نزول لطف و رحمت الهی در چنین فضای ملکوتی آماده و مهیّا است.
8- پیمان صداقت و بندگی به درگاه خدا
از جمله عواملی که می تواند در استجابت دعاهای زائر مؤثر باشد،
این است که در محضر امام (ع) با خدا عهد و پیمان ببندد که واجباتش را انجام دهد
و از گناهان دوری نماید، حقوق دیگران را اداکند
و برای فرج و ظهور امام زمان (عج) و نیز پیروزی مسلمانان در سراسر عالم دعا کند.
هر زائری، خود ، می داند که در زمینه ای از زمینه های دینی کمبود دارد ،
مثلاً یکی در اقامه نماز کوتاهی کرده است، دیگری در مورد روزه
و سومی در زمینه حجاب و عفاف و چهارمی دربارهحق پدر، مادر، همسر، فرزند و ... .
9-دعا برای ظهور حضرت مهدی(عج)
انسان های صالح، همواره از ظلم و فساد و گناهی که در جامعه بشری جریان دارد، ناراحت هستند
و می دانند که بهترین کسی که می تواند بشر را از این ظلم و فساد گسترده نجات بخشد،
امام زمان(عج) است
واز این رو در دعاهای خود برای ظهور آن حضرت دعا می کنند و منتظر ظهور آن بزرگوارمی باشند.
زندگینامه امام علی بن موسی الرضا علیه السلام
نام، لقب و کنیه امام
پدر و مادر امام
تولد امام
زندگی امام در مدینه
امامت حضرت رضا (علیه السلام)
اوضاع سیاسی
سفر به سوی خراسان
حدیث سلسلة الذهب
ولایت عهدی
جنبه علمی امام
شهادت امام
تدفین امام
جمع بهترین ها
گوشه ای از رفتار حضرت رضا علیه السلام
# شب ها ، کم می خوابید و بیشتر شب را به عبادت سپری می کرد.
# بسیاری از روزها را روزه داشت و بویژه روزهای اول، نیمه و آخر هر ماه را روزه می گرفت.
# سجده هایش بسیار طولانی بود.
# قرآن بسیار تلاوت می کرد. هنگامی که در بستر خواب قرار می گرفت ، به یاد خدا و تلاوت قرآن مشغول می شد.
# به نماز اول وقت اهتمام داشت. نوافل بویژه نماز شب را حتی در سفر رها نمی کرد.
# همواره ذکر خدا را بر زبان داشت.
# در غیر نماز نیز به مناجات با خدا، اُنس داشت. بسیار وقت ها، به خواندن نماز اشتغال داشت.
# او بسیار به مستمندان رسیدگی می کرد.
# به دادن صدقه بویژه در شب های تار و به صورت پنهانی بسیار مبادرت می کرد.
# با خدمتگزارانش کناره یک سفره می نشست و غذا می خورد.
# هیچ فرقی میان غلامان و اشراف و اقوام و بیگانگان نمی گذارد، مگر بر اساس تقوا.
# همواره متبسم و خوش رو بود.
# بهترین بخش غذای خود را قبل از تناول، برای گرسنگان جدا می ساخت.
# با فقرا می نشست.
# در تشییع جنازه شرکت می جست.
# خدمتکاری را که مشغول خوردن غذا بود، به خدمت فرا نمی خواند.
# با صدای بلند و قهقهه نمی خندید.
# رفع نیاز مومنان و گره گشایی از ایشان را بر دیگر کار ها مقدم می داشت.
# با گفتارش دل کسی را نرنجانید.
# سخن هیچ کس را نا تمام نمی گذاشت و نمی شکست.
# پای خود را هنگام نشستن در حضور دیگران دراز نمی کرد.
# همواره یاد خدا را بر زبان جاری داشت.
# از اسراف و تبذیر سخت پرهیز داشت.
# به مسافری که پول خود را تمام و یا گم کرده بود، بدون چشم داشت ، هزینه سفر می داد.
# به عیادت بیماران می رفت.
# از میهمان ها شخصاً پذیرایی می کرد .
# هنگامی که بر جمعی کنار سفره وارد می شد، اجازه نمی داد تا برای احترام وی از جای برخیزند.
# به سخن دیگران که وی را مخاطب قرار داده ، از او پرسشی داشتند ، با دقت کامل گوش داده و پاسخ می داد.
# خویش را به بوی خوش معطر می کرد، بخصوص برای نماز .
# به نظافت جسم و لباس بویژه موی سر توجه داشت.
# قبل از غذا دست ها را می شست، بعد از غذا نیز آنها را می شست.
# اگر غذایی از حد نیاز زیاد می آمد آن را هرگز دور نمی ریخت.
# در حضور دیگران به تنهایی چیزی نمی خورد.
# بسیار بردبار و شکیبا بود.
# کارگری را که به مبلغ معین اجیر می کرد، در پایان افزون بر مزدش به او عطا می کرد.
# با همگان با رأفت و خوشرویی روبرو می شد.
# بسیار فروتن بود.
# به فقرا و بیچارگان بسیار می بخشید و آن را برای خود پس انداز می دانست.
پنجره فولاد رضا برات کربلا میده
پنجره فولاد رضا دل منو جلا میده
منو ببر به کربلا
منو ببر به کربلا
منو ببر به کربلا
سلطان علی موسی الرّضا
20 حدیث از زبان مبارک امام هشتم (ع)
1- سه ویژگى برجسته مؤمن
لایکـون المـؤمـن مـومنـاً حتـى تکـون فیه ثلاث خصـال :1 ـ سنة من ربّه. 2 ـ و سنة من نبیّه. 3 ـ و سنة من ولیّه. فـاما السنة مـن ربه: فکتمان سـره. و امـا السنة من نبیه فمـداراة الناس. و امـا السنة مـن ولیه فـالصبـر فـى البـاسـاء و الضـراء.
مـؤمـن,مـؤمـن واقعى نیست مگـر آنکه سه خصلت در او بـاشــد:سنتـى از پـروردگـارش،سنتـى از پیـامبـرش و سنتـى از امـامـش.
اما سنت پروردگارش, پـوشاندن راز خود است اما سنت پیغمبرش, مدارا و نرم رفتارى با مردم است اما سنت امامـش صبر کردن در زمان تنگدستـى و پریشان حالى است.
بقیه در ادامه مطلب...
ادامه مطلب ...
هشدار بسیار مهم امام رضا (ع)
«برخی از کسانی که مودّت و دوستی ما اهلبیت را دستاویز ساخته اند، زیان و فتنه انگیزیشان بر شیعیان ما از دجّال[1] بیشتر است».پرسیدند :
ای فرزند رسول خدا! چرا فتنه شان از دجّال بیشتر است؟حضرت رضا علیه السلام فرمود :
«زیرا با دشمنان ما مهر و مودّت میورزند و نسبت به دوستان ما دشمنی و عداوت مینمایند. هرگاه چنین شد، حقّ و باطل به هم میآمیزد و حقیقت مشتبه گردیده در نتیجه انسان مؤمن از منافق باز شناخته نمیشود». [2]
[1] دجّال از کلمه «دَجَلَ» مشتق شده است ؛ به معنای حق را به باطل آلودن، پوشاندن حق، خدعه و دروغ است. دجّال صفت مردی است که قبل از ظهور حضرت مهدی علیه السلام خروج میکند ؛ ولی آن حضرت فعالیتهای او را عقیم و توطئه هایش را خنثی میسازد.
[2] بحارالانوار، ج75، ص391، ح11.
ولادت حضرت معصومه و روز دختر
و آغاز دهـــــــه کرامت بر همه پیروان اهل بیت علیهم السلام گرامی باد
ادامه مطلب ...
فلسفه روزه
در نگاه امام علیبن موسیالرضا(ع)
نقل است هرگاه هلال ماه رمضان در آسمان خودنمایی میکرد، امام علیبن موسیالرضا(ع) رو به قبله میایستاد، دستان خود را به آسمان بلند میکرد و از خداوند میخواست آن را هلال مبارکی قرار دهد. ایشان در دعای خود توفیق روزهداری، سلامت جسم و اطاعات از پروردگار متعال را طلب میکرد.
عالم آل محمد(ص) درباره فلسفه روزه نیز فرمودهاند: علّه الصوم لعرفان مسّ الجوع والعطش لیکون ذلیلاً مستکیناً مأجوراً محتسباً صابراً، ویکون ذلک دلیلاً له علی شدائد الآخره، مع ما فیه من الانکسار له عن الشهوات، واعظاً له فی العاجل، دلیلاً علی الآجل لیعلم شده مبلغ ذلک من أهل الفقر والمسکنه فی الدنیا والآخره
علت روزه از برای فهمیدن درد گرسنگی و تشنگی است تا بنده، ذلیل و متضرع و مأجور و صابر باشد و شدائد آخرت را درک کند، علاوه بر این که در روزه امیال نفسانی شکسته شده و موعظهای هست برای امر آخرت و آگاهی از حال اهل فقر و تنگدستی در دنیا و آخرت.
عیون اخبار الرضا(ع)، جلد دوم، صفحه 178
مسابقه مسابقه
واقفیّه چه کسانی بودند؟ و این موضوع چه ربطی به غربت امام رضا علیه السلام دارد؟
مبلغ جایزه: بیست هزار تومان
از طرف هیئت محبّان الحسین علیه السلام
امام جواد (علیه السلام) در مورد زیارت آرامگاه غریب پدرشان فرموده است:
«ضمنت لمن زار قبر ابی بطوس عارفاً بحقه الجنه علی ا... عزوجل»
ضمانت میکنم بهشت را برای کسی که پدرم را در طوس زیارت کند، در حالی که به حق او عارف و آگاه باشد.
لطفا به ادامه مطلب بروید...
دختر بدرالدجاء امشب 3جا دارد عزا
گاه می گوید پدر , گاهی حسن ,گاهی رضا،
لطفا به ادامه مطلب بروید...
درخیابان هایش عشق کاشته ام
و کنار در هر خانه ی فرشته ای
بانتظار توست
حرم امام هشتم (ع) را
آب و جارو میزنم
مشک ها روشن میکنم
تا تو برای رهایی از خستگی هایت بیایی
بدون هیچ اندوهی بیا
نا امیدی را کنار بگذار
از باب الجواد بیا
اینجا فرشته ها ساقی اند
ومستانه درود میگویند
در شهر من
زندان و دار و گلوله نخواهی یافت
در دستانمان غیر مهر چیزی نیست
که ما زائر امام مان را حرمت
و ساکنان کویش را ارج می نهیم
اینجا
در کوچه پس کوچه های قدیمی اش
بوی بهشت می وزد
و خیابانهای شلوغش خسته ات نمی کند
اینجا هیچکس گم نمیشود
چون شهر من گلدسته دارد
اینجا در شهر من
دلت باز میشود
بیا
همین که نیت کنی
رسیده ای
به شهر من خوش آمدی
سید حسن سهیلی / 21 آبان1393 ه.ش
18 محرم الحرام 1436 ه.ق
توصیههای آیة الله بهجت در باب زیارت امام رضا علیه السلام
آیت الله بهجت
1- زیارت شما قلبی باشد. در موقع ورود اذن دخول بخواهید، اگر حال داشتید به حرم بروید. هنگامی که از حضرت رضا علیه السلام اذن دخول میطلبید و میگویید:«أأدخل یا حجة الله: ای حجت خدا، آیا وارد شوم؟»
به قلبتان مراجعه کنید و ببینید آیا تحولی در آن به وجود آمده و تغییر یافته است یا نه؟ اگر تغییر حال در شما بود، حضرت علیه السلام به شما اجازه داده است. اذن دخول حضرت سیدالشهداء علیه السلام گریه است، اگر اشک آمد امام حسین علیه السلام اذن دخول دادهاند و وارد شوید.
اگر حال داشتید به حرم وارد شوید. اگر هیچ تغییری در دل شما به وجود نیامد و دیدید حالتان مساعد نیست، بهتر است به کار مستحبی دیگری بپردازید. سه روز روزه بگیرید و غسل کنید و بعد به حرم بروید و دوباره از حضرت اجازه ورود بخواهید.
2- زیارت امام رضا علیه السلام از زیارت امام حسین علیه السلام بالاتر است، چرا که بسیاری از مسلمانان به زیارت امام حسین علیه السلام میروند. ولی فقط شیعیان اثنی عشری به زیارت حضرت امام رضا علیهالسلام میآیند.
3- بسیاری از حضرت رضا علیه السلام سؤال کردند و خواستند و جواب شنیدند، در نجف، در کربلا، در مشهد مقدس،- هم همین طور - کسی مادرش را به کول میگرفت و به حرم میبرد. چیزهای عجیبی را میدید.
ملتفت باشید! معتقد باشید! شفا دادن الی ماشاءالله! به تحقق پیوسته. یکی از معاودین عراقی غدهای داشت و میبایستی مورد عمل جراحی قرار میگرفت. خطرناک بود، از آقا امام رضا خواست او را شفا بدهد، شب حضرت معصومه علیهاالسلام را در خواب دید که به وی فرمود:
«غده خوب میشود. احتیاج به عمل ندارد!» ارتباط خواهر و برادر را ببینید که از برادر خواسته خواهر جوابش را داده است.
کسی وارد حرم حضرت رضا علیه السلام شد، متوجه شد سیدی نورانی در جلوی او مشغول خواندن زیارتنامه میباشد، نزدیک او شد و متوجه شد که ایشان اسامی معصومین - سلام الله علیهم - را یک یک با سلام ذکر میفرمایند. هنگامی که به نام مبارک امام زمان ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ رسیدند سکوت کردند! آن کس متوجه شد که آن سید بزرگوار خود مولایمان امام زمان- سلام الله علیه و ارواحنا له الفداء- میباشد
4- همه زیارتنامهها مورد تأیید هستند. زیارت جامعه کبیره را بخوانید. زیارت امین الله مهم است. قلب شما- این زیارات را بخواند. با زبان قلب خود بخوانید. لازم نیست حوائج خود را در محضر امام علیه السلام بشمرید. حضرت علیه السلام میدانند! مبالغه در دعاها نکنید! زیارت قلبی باشد. امام رضا علیه السلام به کسی فرمودند:
«از بعضی گریهها ناراحت هستم!»
امام رضا
5- یکی از بزرگان میگوید، من به دو چیز امیدوارم اولاً قرآن را با کسالت نخواندهام. بر خلاف بعضی که قرآن را آنچنان میخوانند که گویی شاهنامه میخوانند. قرآن کریم موجودی است شبیه عترت.
ثانیاً در مجلس عزاداری حضرت سیدالشهداء گریه کردهام.
6- حضرت آیت الله العظمی بروجردی رحمة الله مبتلا به درد چشم شدند، فرمودند:
«در روز عاشورا مقداری از گِل پیشانی عزاداری امام حسین علیه السلام را بر چشمان خود مالیدم، دیگر در عمرم مبتلا به درد چشم نشدم و از عینک هم استفاده نکردم!
7- پس از حادثه بمب گذاری در حرم مطهر حضرت رضا علیه السلام حضرت به خواب کسی آمدند، سؤال شد.
«در آن زمان شما کجا بودید؟ فرمودند: کربلا بودم.»
این جمله دو معنی دارد:
معنی اول این که حضرت رضا علیه السلام آن روز به کربلا رفته بودند.
معنی دوم یعنی این حادثه در کربلا هم تکرار شده است. دشمنان به صحن امام حسین علیه السلام ریختند و ضریح را خراب کردند و در آن جا آتش روشن کردند!
عمل کنیم به هر چه میدانیم. احتیاط کنیم در آنچه خوب نمیدانیم. با عصای احتیاط حرکت کنیم
8- کسی وارد حرم حضرت رضا علیه السلام شد، متوجه شد سیدی نورانی در جلوی او مشغول خواندن زیارتنامه میباشد، نزدیک او شد و متوجه شد که ایشان اسامی معصومین - سلام الله علیهم - را یک یک با سلام ذکر میفرمایند. هنگامی که به نام مبارک امام زمان ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ رسیدند سکوت کردند! آن کس متوجه شد که آن سید بزرگوار خود مولایمان امام زمان- سلام الله علیه و ارواحنا له الفداء- میباشد.
9- در همین حرم حضرت رضا علیه السلام چه کراماتی مشاهده شده است. کسی در رؤیا دید که به حرم حضرت رضا علیه السلام مشرف شده و متوجه شد که گنبد حرم شکافته شد و حضرت عیسی و حضرت مریم علیهماالسلام از آنجا وارد حرم شدند. تختی گذاشتند و آن دو بر آن نشستند و حضرت رضا علیهالسلام را زیارت کردند.
روز بعد آن کس در بیداری به حرم مشرف گردید. ناگهان متوجه شد حرم کاملاً خلوت میباشد! حضرت عیسی و حضرت مریم علیهماالسلام از گنبد وارد حرم شدند و بر تختی نشستند و حضرت رضا علیهالسلام را زیارت کردند. زیارت نامه میخواندند. همین زیارت نامه معمولی را میخواندند! پس از خواندن زیارتنامه از همان بالای گنبد برگشتند. دوباره وضع عادی شد و قیل و قال شروع گردید حال آیا حضرت رضا علیه السلام وفات کرده است؟
10- حرف آخر این که: عمل کنیم به هر چه میدانیم. احتیاط کنیم در آنچه خوب نمیدانیم. با عصای احتیاط حرکت کنیم.
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان