اسم اعظم خداوند

چو اسم اعظم باشد چه باک از اهرمن دارم

می‌گویند: هر کس آن را (اسم اعظم خداوند)بداند، هر کاری بخواهد می‌تواند انجام دهد

در این باره که اسم اعظم خدا چیست...

اقوال فراوانی وجود دارد

امام حسن عسکری علیه السلام در این باره فرمودند:

برای خواندن مقاله ای کامل درباره اسم اعظم خداوند لطفا به ادامه مطلب بروید...

 

اســم اعظم خدا

اســم اعظم / دعای جوشن کبیر / آیة الکرسی

* میدانیم دعای جوشن سخنان خداوند است که توسط حضرت جبرائیل بر پیامبر اکرم ص برای در امان ماندن پیامبر و پیروانش از شیطان و شیطان صفتان نازل شده و از جمله خواص آن است که اگر بر کفنت نوشته شود حق تعالی حیا فرماید که تو را به آتش عذاب کند

لازم به ذکر است که این دعا شامل صد فصل است که هر فصل مشتمل بر ده اسم الهی می باشد 

و در پایان هر فصلش میخوانیم{ سُبحانَک یا لا اِلهَ اِلّا اَنتَ اَلْغَوثَ اَلغَوثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ } یعنی پاک و منزهی خدا ، ای آنکه جز تو نیست فریاد رسی ، رها ساز ما را از آتش ،‌ ای پرورگار

* میدانیم که خداوند دارای 1001 اسم و ذات است که همه آنها در جوشن آمده که هزارتای آن معلوم و یکی از آنها که همان اسم اعظم خداست مخفی است که فقط آنهایی که روحشان به جسمشان غلبه دارد ( اکثر ما جسممان بر روحمان غلبه دارد ) و انسانهای مقرب درگاهش آنرا درک و احساس میکنند و هرکس اسم اعظم خدا را بداند میتواند حتی به کل دنیا تسلط یابد 

* اسم اعظم خدایتعالى آنست که افتتاح او اللّه و اختتام او هُوَ است

   و حروفش نقطه ندارد وَلا یَتَغَیَّرُ قَرائَتُهُ اُعْرِبَ اَمْ لَمْ یُعْرَبْ

* علاوه بر جوشن ، احتمال وجود اسم اعظم خدا در پنج آیه زیر از قرآن کریم وجود دارد.

* هر کس پنج آیه مبارکه زیر را وِرد خود قرار دهد و هر روز یازده مرتبه بخواند هر آینه آسان شود براى او هر مهمّى از کُلّى و جُزئى بزودى و هر خواسته ای داشته باشی مستجاب میشود انشاءالله تعالى

   { بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم }

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لَا نَوْمٌ لَّهُ مَا فىِ السَّمَوَتِ وَ مَا فىِ الْأَرْضِ مَن ذَا الَّذِى یَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَینْ‏َ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لَا یُحِیطُونَ بِشىَ‏ْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَوَتِ وَ الْأَرْضَ وَ لَا یَُودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلىِ‏ُّ الْعَظِیمُ
آن خدائى که غیر از او خدائى نیست: زنده (و) پاینده است. خمارى و خواب او را نمیگیرد. آنچه که در آسمانها و زمین میباشد اختصاص به او دارد کیست که بتواند بجز با اذن او نزد او شفاعت نماید. خدا آنچه را که در جلو و پشت سر مردم است میداند. آنان بچیزى از علم او احاطه ندارند مگر آنچه را که او بخواهد. کرسى یعنى علم خدا آسمانها و زمین را فراگرفته است. و نگاهدارى آنها بر او گران نیست و خدا برتر و بزرگوار میباشد

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ(2) نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَبَ بِالْحَقّ‏ِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَینْ‏َ یَدَیْهِ وَ أَنزَلَ التَّوْرَئةَ وَ الْانجِیلَ(3) مِن قَبْلُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَ أَنزَلَ الْفُرْقَانَ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بَِایَتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَ اللَّهُ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ(4)

2- خدائى غیر از آن خدائى که زنده و پاینده است وجود ندارد3- او کتاب بر حق یعنى قرآن را در حالى بر تو فرو فرستاد که آنچه را پیش از خودش بوده تصدیق مینماید4- و قبلا تورات و انجیل را نازل کرد تا براى مردم باعث هدایت شوند و فرقان را فرو فرستاد ، براى آنان که به آیات خدا ایمان نمى‏آورند عذابى سخت مهیاست، و خدا پیروزمند و انتقام گیرنده است.

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَیَجْمَعَنَّکُمْ إِلىَ‏ یَوْمِ الْقِیَمَةِ لَا رَیْبَ فِیهِ وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِیثًا(87)

اللَّه خدایى است که هیچ خدایى جز او نیست. به تحقیق همه شما را در روز قیامت- که هیچ شکى در آن نیست- گرد مى‏آورد و چه کسى از خدا به گفتار راستگوى‏تر است؟ (87)

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاءُ الحُْسْنىَ‏(8)

8- خدا آن خدائى است که جز او خدائى وجود ندارد. نام‏هاى نیک به خدا اختصاص دارد

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَ عَلىَ اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ(13)

خداى یکتاست که هیچ خدایى جز او نیست. مؤمنان البته بر خداى یکتا توکل کنند. (13)

  * فضیلت و اهمیت ایه الکرسی

رسول اللَّه ص میفرمایند:آیة الکرسى از گنجى زیر عرش الهى به من داده شده است و به هیچ پیامبرى قبل از من داده نشد.

ابى عبد اللّه (ع) میفرمایند: براى هر چیزى بلندى و قلّه‏اى است و بلندى و قلّه قرآن آیة الکرسى است.  

  * * *

*در میان مردم شایع شده که اسم اعظم، اسمی است لفظی از اسمهای خدای تعالی که اگر خدا را به آن بخوانند دعا مستجاب می شود. و در هیچ مقصدی از تأثیر باز نمی ماند. و چون در میان اسمای حسنای خدا به چنین اسمی دست نیافته، و در اسم جلالة «الله» نیز چنین اثری ندیده اند، معتقد شدند به این که اسم اعظم مرکب از حروفی است که هر کس آن حروف و نحوة ترکیب آن را نمی داند، و اگر کسی به آن دست بیابد همه موجودات در برابرش خاضع گشته و به فرمانش در آیند.[1]

و در قرآن کریم و نیز در روایات و ادعیه، برای اسمای الهی تأثیر ویژه ای دانسته شده است. مثلاً در قرآن کریم در آیات مربوط به خلافت حضرت آدم ـ علیه السلام ـ سرّ خلیفه شدن آدم را علم به اسماءالله می داند. قطعاً این علم که ملائکه توان تحمل بدون واسطه آن را نداشتند، تنها علم به الفاظ یا مفاهیم ذهنی اسماء خداوند نبوده است. در برخی ادعیه، مانند دعای سمات، گشایش درهای رحمت آسمان و نجات از تنگناهای زمین و آسان شدن سختیها و زنده شدن مردگان و برطرف شدن بلاها از آثار این اسماء و صفات شمرده شده است.

«اللهم ان اسئلک باسمک العظیم الاعظم... اذا دعیت به علی... کشف البأساء و الضرّاء انکشفت» و در روایات نیز آثار مهمّی برای اسماء الهی ذکر شده است. از جمله از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ نقل شده که خدای سبحان 99 اسم دارد. که هر کس آنها را احصاء کند داخل بهشت می شود.

«ان الله تبارک و تعالی تسعة و تسعین اسماً، مائةً الا واحداً من أحصاها دخل الجنّه»[2]

البته نباید گمان برد که این آثار مهمّ بر اسم لفظی یا مفاهیم ذهنی مترتّب است. زیرا هرگز با لفظ و مفهوم ذهنی نمی توان در جهان عینی اثر گذاشت و مرده را زنده کرد. اگر فرموده اند کسی که اسم اعظم خدا را بداند صاحب طیّ الارض خواهد بود، چنین نیست که اگر لفظی را به زبان آورد یا مفهومی را در ذهن حاضر کند بدون تکامل روح و رسیدن به حقیقت اسم اعظم بتواند از عهدة این گونه امور بر آید.

***اسم اعظم مرتبه و مقام عینی است، نه لفظ و مفهوم. اگر روح کامل شد و به مقام ولایت رسید، مظهر قدرت حقّ یا اسمی از اسماء و صفتی از صفات خدای سبحان شد، به قدرتی دست می یابد که می تواند به اذن خدا مرده را زنده کند و تصرّفات دیگری داشته باشد.[3]***

و همة این مضامین که از قرآن و ادعیه و روایات آوردیم مؤید این است که انسان ها هیچ وقت از دست یابی به اسم اعظم خدا منع نشده اند. بلکه دست یافتن به اسم اعظم و حقیقت اسماء و صفات الهی، رسیدن به کمال و سیر و صعود معنوی است. و الا صِرف لفظ و اسم خُشک و خالی که راه به جایی نمی برد. بلکه انسان باید با جدّیت و تلاش و با سیر طریق کمال، خود مظهر اسماء اعظم الهی گردد. و چنین نیست که اسم اعظم مثل رمزی باشد که با یاد گرفتن آن هر شخصی حتّی کسی که فاقد کمال است معنوی و عرفانی باشد بتواند هر کاری را که می خواهد انجام دهد.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

[1] . موسوی همدانی، محمدباقر، ترجمة تفسیر المیزان، قم، ‌دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه امور مدرسین حوزه علمیه، ص 463.

[2] . توحید صدوق، ص 198، ب 29، ح 8.

[3] . جوادی آملی، تفسیر موضوعی قرآن کریم، توحید در قرآن، نشر اسراء، ج 2، ص 252 و 251.